Społeczeństwo stało się ostatnio niezwykle delikatne i wyczulone na wszelką agresję słowną. Co ciekawe, częściej na tę wyimaginowaną niż tę prawdziwą. Do jakże bogatego kanonu słów i wyrażeń obraźliwych począwszy od mocno kulturalnych typu „Pan jest chyba głupi”, poprzez te na pograniczu kultury typu „ty ośle!” do tych poniżej jakiegokolwiek poziomu typu „ty …u”, łączonych często w efektowne wiązanki, doszły ostatnio takie jak choćby „Szczęść Boże”.Continue reading„Foch:)”
W czasie adwentu szukam ciszy. Nie po to, by zaznawać spokoju i odpoczynku, nie po to, aby oddzielić się od ludzi, którzy mnie irytują, lub od obowiązków. Zamykam się w ciszy, aby głębiej wniknąć do swojego serca, aby po raz kolejny zobaczyć, czy jeszcze na coś czekam, a jeśli tak, to na co?Continue reading„Czekam”
W październiku, jak każdego roku, w sposób szczególny zwracamy uwagę na Różaniec. Jest to wyjątkowa modlitwa. Z jednej strony prosta, bo polegająca na powtarzaniu krótkich tekstów, z drugiej strony bardzo trudna, gdy potraktuje się to głębiej.Continue reading„W Ogrodzie Maryi”
Wszyscy narzekamy na brak czasu, a to nieprawda, bo nie potrafimy go szanować. Jest czas na pracę, na zakupy, zrobienie obiadu i poświęcenie chwili dla innych.Continue reading„Ciesz się chwilą”
Trzepanie chodników przez balkon, niby nic strasznego. Ja muszę mieć czysto! A sąsiad, który mieszka pode mną?
Wystawię śmieci na klatkę schodową, bo u mnie będą śmierdzieć. Inni mogą to wąchać?
Wystarczy zamienić rolę: to mi ktoś trzepie dywan na mój balkon, to ja muszę wąchać śmieci sąsiada.Continue reading„Mój porządek”
Czy zdarzyło ci się wejść do sklepu lub banku przed zamknięciem? Tak mi się zdarzyło. Zapomniałam kupić chleb. Na zegarku było za siedem minut osiemnasta, a zakupy trwały zaledwie dwie minuty. Continue reading„Szanuj czas innych”
Czy chrześcijanin może żyć w pokoju z tym światem? Ależ tak, jak najbardziej. Świat właśnie marzy i oczekuje takiego chrześcijaństwa. Co trzeba robić? Nic trudnego.Continue reading„Nie chcę takiego pokoju”
Nie zamierzam podejmować specjalnych postanowień wielkopostnych. Nie wiem co miałbym postanawiać. Z moimi wadami staram się walczyć cały rok i taki, czy inny post nie ma tu nic do rzeczy. Palenia nie rzucę, bo od zawału nie palę, a innych nałogów nie mam, chyba że uzna się za nałóg nieustanna potrzebę wyrażania zachwytu nad pięknem stworzenia, szczególnie pięknem kobiety. Jednak z tego nałogu nie zamierzam się leczyć.Continue reading„Idę w post”
Świadectwo
„Powierz Panu swą drogę,
zaufaj Mu, a On sam będzie działał.”
Dam sobie radę, wiem, co trzeba robić, mam plan na niemal każdą okazję. Człowiek czuje się pewnie, gdy może kontrolować swoje życie. Nagle wszystko się wali i nie mam na nic wpływu, nic już nie zależy ode mnie.Continue reading„Bóg i Aniołowie”
Czułość Boga
Można przywyknąć do ciepłej atmosfery Bożego Narodzenia i nieco zgubić istotę tego święta. Warto na chwilę zatrzymać się, spojrzeć na żłóbek, pomyśleć, co naprawdę się stało. Zawsze zadziwia mnie narodzenie Chrystusa, zawsze patrzę na szopkę z niedowierzaniem, a właściwie w swego rodzaju szoku.
Continue reading„Czułość Boga”
Przychodzi Bóg
„Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.”
Zapatrzeni w swoje tradycje, religijne prawa, nie zauważyli, że przyszedł do nich Pan. Nie widzieli śpiewających aniołów ani gwiazdy wskazującej miejsce narodzin Mesjasza. Dostrzegły to oczy pogan, mędrców szukających prawdy, dostrzegły to oczy ludzi z marginesu społecznego, bo takimi byli pasterze.Continue reading„Przychodzi Bóg”