Wyszliśmy na ulice naszego miasta, naszej dzielnicy, prowadzeni przez samego Jezusa. Jak powiedział nasz proboszcz, nie poszliśmy rozglądać się, pysznić tym, że mamy takiego Pana, że jesteśmy dziećmi Boga. To wszystko prawda, ale przeszliśmy ulicami miasta, aby popatrzeć na ludzi, na każdego człowieka z osobna przez biały opłatek niesiony w monstrancji. Popatrzeć jakby oczami Jezusa. W ten sposób, tylko w ten sposób, można dostrzec piękno każdego człowieka, można w każdym sercu odkryć ziarno Bożej miłości. Jakże piękny jest człowiek, gdy patrzymy na niego przez serce Jezusa. Tego dzisiaj uczył nas Jezus, spojrzenia przez serce, Jego serce.
F. G.
Udostępnij
